Smart-contract
Smart-contract (قرارداد هوشمند) ایده‌ای که برای اولین بار توسط برنامه نویسی از امریکا به نام نیک سابو در سال 1994 طرح شد. اساس این ایده بر این است که هر معامله به صورت مستقل با استفاده از الگوریتم‌های ریاضی پروتکل کامپیوتری ایجا می‌کند. بنابراین دخالت اشخاص ثالث در آن به حداقل می‌رسد. قراردادهای هوشمند نه تنها اطلاعات در مورد وظایف طرفین را در بر دارد، بلکه بلکه اجرای تمام شرایط قرارداد را تامین می‌کند. ساتوشی ناکاموتو اصول اصلی این قراردادها را در بیت کوینگنجاند و برای حفظ امنیت، تمام قابلیت‌های لزومی برای کار با مدارک را در قراردادهای هوشمند قرار نداد. Ethereum اولین پلتفرمی بود که بطور فعال شروع به استفاده از این قراردادها کرد. برای پیاده سازی قراردادهای هوشمند یک شبکه غیر متمرکز که تمام کاربران آن حقوق برابری دراند، لازم است. از ارزهای رمزنگاریبه عنوان ابزار تجاری استفاده می‌شود.